Yes, we can!

(Als je een reactie wil geven: klik op 'reacties' onderaan het bericht.)

Woensdag 21 januari

Gisteravond Obama Obama Obama! Habemus Obama!

We keken de hele avond naar de inauguratie van de Obama familie, het is hier twaalf uur later dan in Washington.

Vanochtend hebben we met Sal nog twee mogelijke locaties voor de voorstelling bezocht. De ene in Takhmao, een campus van een Training School for Teachers, net buiten Phnom Penh. De andere was een tip van Borah, de man van Thiery, beiden grote voorstanders van educatie, de Royal University of Phnom Penh. Daar was een hele goede plek.

Vutha (zanger) en Sakkona (muzikant)

In de middag repetitie met iedereen (behalve de danser die zich pas 4 februari bij ons zal voegen)

Annemarie heeft Sakkona de opdracht gegeven om voor de volgende repetitie al zijn instrumenten en zo veel mogelijk alledaagse objecten waarop hij wat voor geluid dan ook kan maken, mee te nemen.  Sakkona is gek, onmogelijk, enorm charmant en slim. Dus hij begreep direct de essentie van Annemarie's verzoek. Terwijl Sina haar tekst las begon hij op zijn glas met water te tikken en dat klopte heel goed met de kern van de scene.

De zanger Vutha, moest de vragen van een 'interrogater' chanten. Dit was compleet vreemd voor hem, voor iedereen, dus na een lege blik en nog vele woorden van Kethya begon hij te giegelen. Iedereen begon te giegelen. Nog meer uitleg en uiteindelijk deed hij het en was het fantastisch.

Annemarie verdeelde de rollen over de actrices. Nu kunnen ze de tekst gaan leren.

's Avonds naar een voorstelling van een Senegalese dansgroep die Sal ons had aangeraden. Maar hij had zich vergist; geen Senegalese dansgroep vanavond. 

Dus nu zijn we weer thuis, in een nieuwe kamer van Annemarie, want op haar oude kamer spoelde haar toilet niet door.

Einde van de dag.

Groetjes Annemarie en Richt.

Yes, we can!

(If you want t o give a reaction: push the 'reacties' button on the bottom of the message)

Wednesday January 21

Yesterday evening Obama Obama Obama! Habemus Obama!

We watched all night the inauguration of the Obama family, here it is twelve hours later then in Washington.

This morning we went with Sal to see two more possible locations for the performance. One in Takhmao, a campus of a training school for teachers quiet a bit outside Phnom Penh. The other one was a tip of Borah, the husband of Thiery, they are very much in educating the people, so it was at the Royal University of Phnom Penh.

There was one really good spot next to a pond.

In the afternoon rehearsal with all of them (except off course the dancer, who will be with us on February 4.)

Annemarie told Sakkona to bring all of his instruments for the next rehearsal plus as many ordinary objects he can find on which he can make some kind of sound. Sakkona is crazy, impossible, utterly charming and bright. So he immediately understood the essence of Annemarie's request. And during the text of Sina he started ticking on a glass with water in it. And this fitted the soul of the scene perfectly. 

The singer, Vutha, had to chante questions of an interrogator. This was completely alien for him, for everyone, so after an empty look on his face and lots of words from Kethya he started to giggle. Everyone started to giggle. More explanation and in the end he did it and it was great. 

Annemarie gave them their parts, who is playing which character. They can start to learn their texts. 

In the evening we went to a performance, Sal recommended us, of a Senegalese dance group, but he was mistaken, no Senegalese dance group tonight, so now we're at home, in a new room for Annemarie, because her toilet didn't flush.

End of the day.

Friendly greetings Annemarie Prins and Richt Martens.