Meer muziek

(Als je een reactie wil geven: klik op 'reacties' onderaan het bericht.)

Sakkona (muzikant)

Vrijdag 30 januari

De scenes groeien, de muziek groeit.

Twee dingen zijn er gebeurd:

1. Sakkona heeft aan de ene kant zijn traditionele instrumenten en, aan de andere kant, de grappige collectie van blikjes en deksels die aan een rek hangen. 

Hij is gisteren met Ferry naar de markt geweest om nog meer dingen te kopen die een geluid maken wat muziek zou kunnen zijn. Fantastisch.

Maar Annemarie had het gevoel dat er iets mist in Sakkona's communicatie met dit muzikale speelgoed. Ze denkt dat hij erg houdt van het bouwen van rare objecten, maar wanneer hij ze moet gebruiken als muzikale instrumenten, laat zijn culturele muzikale opleiding het niet toe om de grote sprong naar het echt gebruiken van deze objecten als instrumenten, te maken.  

Daarnaast zou het ook te vreemd kunnen zijn voor het Cambodiaanse plattelandspubliek. 

Ze besloot een gesprek met hem te hebben. En dat was erg verhelderend. Hij wil Annemarie behagen, zoals ze allemaal willen, maar godzijdank, wanneer ze hem echt vraagt hoe hij er als muzikant over denkt, om deze blikjes en pannen en wat dan ook te gebruiken als instrument, geeft hij een eerlijk antwoord. Hij zei dat het inderdaad voelde als een kind in een donkere kamer, die de spullen aanraakt, maar niet weet waarom. Maar hij wil er wel nog steeds mee werken, want hij is een nieuwsgierige jongen.

Vervolgens namen we het hele script door en Annemarie vroeg hem op welke momenten hij een echte connectie kon maken met deze objecten en de tekst. Het was behoorlijk bevredigend. Er waren een paar instrumenten die hij kon gebruiken, waarmee hij een echte connectie kon maken. Derest hebben we rigoreus eruit gegooid. 

Dit betekent dat hij voor alle liedjes op zijn traditionele instrumenten zal spelen en dat er een hoek op het podium zal zijn voor de objecten voor de, laat ons zeggen, 'special effects'.

2. Een jaar geleden, toen Annemarie en Nan naar de provincies gingen om de plattelandsmensen te interviewen, was het opmerkelijk dat de meesten van hen vroegen "Gaan jullie ook Basac doen?"

Basac is een specialistische, oude stijl van zingen en hett zijn de liederen van de man in de straat. Annemarie vroeg Vutha of hij Basac kon zingen en, hoe fantastisch, hij kan het. 

Er zijn een heleboel liederen over het plattelandsleven, dus nu  wordt de finale van het 'matig moderne' stuk een echt Basac lied. De danser zal dansen en het publiek zal het lied herkennen en misschien wel meezingen. 

Dit zal fantastisch zijn, want na de heftige scenes willen we dat het publiek zich thuis voelt en met een goed  gevoel naar huis gaat.

Ferry is druk bezig met de visual artist jongens.

Zondag meer hierover.

Einde van de dag.

Groetjes Annemarie, Ferry en Richt.

More music

(If you want to give a reaction: push the 'reacties' button on the bottom of the message.)

Friday January 30

Scenes are growing, music is growing.

Two things happened. 

1. Sakkona has his traditional instruments and this funny collection of tins and lids hanging on a rack. He went shopping with Ferry yesterday to buy some more things that really make a sound that might be music. Great. 

But Annemarie had the feeling that there is something lacking in his communication with these musical toys. She thinks that Sakkona loves building crazy objects, but when he has to use them as a musical instrument, his cultural musical training does not permit him to make the big jump to really use these objects as an instrument. Besides this it might also be to weird for a Cambodian village audience. 

She decided to have a talk with him. And that was very enlightening. He wants to please Annemarie, as they all want to, but thank God, when really asking him how he feels as a musician handling the tins and pots and whatever to make music, he gives an honest answer. He said that indeed he felt like a child coming into a completely dark room, touching things and not knowing why. Still, he wants to work with it, because he is an eager boy. 

Then we went through the whole play and Annemarie asked him at which spot he could make a real connection with these toy objects and the text. It was quiet satisfying. There were a few instruments he could use, with which he can make a connection. The rest we threw rigorously out. It means in the end that for all the songs he will play on his traditional instruments and   there will be a corner on the stage where the toy instruments are placed together for, let us say, special effects.

2. A year ago, when Annemarie and Nan went to the provinces making interviews with village people, it was remarkable that most of them asked "are you going to do Basac?"

Basac is a very defined, ancient type of singing which is the singing of the ordinary people. 

Annemarie asked Vutha if he could also sing Basac and, how great, he could. 

There are all songs about village life, so now the finale of the 'moderately modern' play will be a real Basac song. 

The dancer will dance, the public will recognize the song and maybe sing with it. This will be great, because after the rather heavy scenes we want to send them home feeling good and at home.

Ferry is busy with the visual artist boys. 

More about that on Sunday.

End of the day.

Friendly greetings Annemarie, Ferry, Richt.