Meer muziek

(Als je een reactie wil geven: klik op 'reacties' onderaan het bericht.)

Sakkona (muzikant)

Vrijdag 30 januari

De scenes groeien, de muziek groeit.

Twee dingen zijn er gebeurd:

1. Sakkona heeft aan de ene kant zijn traditionele instrumenten en, aan de andere kant, de grappige collectie van blikjes en deksels die aan een rek hangen. 

Hij is gisteren met Ferry naar de markt geweest om nog meer dingen te kopen die een geluid maken wat muziek zou kunnen zijn. Fantastisch.

Maar Annemarie had het gevoel dat er iets mist in Sakkona's communicatie met dit muzikale speelgoed. Ze denkt dat hij erg houdt van het bouwen van rare objecten, maar wanneer hij ze moet gebruiken als muzikale instrumenten, laat zijn culturele muzikale opleiding het niet toe om de grote sprong naar het echt gebruiken van deze objecten als instrumenten, te maken.  

Daarnaast zou het ook te vreemd kunnen zijn voor het Cambodiaanse plattelandspubliek. 

Ze besloot een gesprek met hem te hebben. En dat was erg verhelderend. Hij wil Annemarie behagen, zoals ze allemaal willen, maar godzijdank, wanneer ze hem echt vraagt hoe hij er als muzikant over denkt, om deze blikjes en pannen en wat dan ook te gebruiken als instrument, geeft hij een eerlijk antwoord. Hij zei dat het inderdaad voelde als een kind in een donkere kamer, die de spullen aanraakt, maar niet weet waarom. Maar hij wil er wel nog steeds mee werken, want hij is een nieuwsgierige jongen.

Vervolgens namen we het hele script door en Annemarie vroeg hem op welke momenten hij een echte connectie kon maken met deze objecten en de tekst. Het was behoorlijk bevredigend. Er waren een paar instrumenten die hij kon gebruiken, waarmee hij een echte connectie kon maken. Derest hebben we rigoreus eruit gegooid. 

Dit betekent dat hij voor alle liedjes op zijn traditionele instrumenten zal spelen en dat er een hoek op het podium zal zijn voor de objecten voor de, laat ons zeggen, 'special effects'.

2. Een jaar geleden, toen Annemarie en Nan naar de provincies gingen om de plattelandsmensen te interviewen, was het opmerkelijk dat de meesten van hen vroegen "Gaan jullie ook Basac doen?"

Basac is een specialistische, oude stijl van zingen en hett zijn de liederen van de man in de straat. Annemarie vroeg Vutha of hij Basac kon zingen en, hoe fantastisch, hij kan het. 

Er zijn een heleboel liederen over het plattelandsleven, dus nu  wordt de finale van het 'matig moderne' stuk een echt Basac lied. De danser zal dansen en het publiek zal het lied herkennen en misschien wel meezingen. 

Dit zal fantastisch zijn, want na de heftige scenes willen we dat het publiek zich thuis voelt en met een goed  gevoel naar huis gaat.

Ferry is druk bezig met de visual artist jongens.

Zondag meer hierover.

Einde van de dag.

Groetjes Annemarie, Ferry en Richt.